Muallif: Чориев, Анвар

Annotatsiya: Инсоннинг инсонийлигини ифодаловчи фазилатлар, хислатлар, айниқса инсон маънавий киёфасини ифодаловчи асосий мезонларни аниқлаш, ўрта аср мусулмон фалсафасининг ўзига хос хусусиятларидан бири эди. Ўрта аср мусулмон фалсафасида инсон маънавий маданиятининг энг муҳим кўрсаткичи – адаб ва ахлоқ баркамоллиги ҳисобланди. Х-XII асрларда мусулмон фалсафасида “адаб” деганда умумий таълим фанларининг мажмуасини тушуниш урф бўлган эди. Айниқса, Қуръони Карим, Ҳадиси Шариф қоидаларини ҳар томонлама билиш, адабли-ахлоқли киши маънавий маданиятининг энг муҳим аломати эди.

Kalit so'zlar: Юсуф Хос Ҳожиб, адаб ва ахлоқ баркамоллиги, Қуръони Карим, Ҳадиси Шариф

Jurnaldagi sahifalar: 140 - 142